De "mnimosyna" of "gedachtenis van de overledenen" is een gebed dat de kerk tot God zendt voor de rust van de zielen van de overledenen. Het is een onontkoombare plicht die getuigt van ons geloof in Gods mensenliefde en in de onsterfelijkheid van de ziel. In het gebed roepen wij God op de overleden eeuwig te gedenken. Het is immers niet onze gedachtenis, maar Zijn gedachtenis die eeuwig leven garandeert.
"Gebeden van nagedachtenis" gebeuren op
• de derde de negende en de veertigste dag na het overlijden,
• na drie, zes, negen en twaalf maanden,
• vervolgens elk jaar op de sterfdag en
• tijdens de vier "zaterdagen van alle overledenen" ("Alle zielen" of "Psychosavvata" genoemd).
Dit zijn de zaterdag voor carnaval, de zaterdag voor Pinksteren, de zaterdag voor Sint Dimitrios, de tweede, derde en vierde zaterdag van de Grote Vasten: de panichida “voor de ouders”. Ook op maandag of dinsdag in de week van Thomas.
- • Op de Onthoofding vieren wij de gedachtenis van alle gesneuvelden.
Nodig voor de "Mnimosyna":
• Het meevieren van de Goddelijke Liturgie en van de "Dienst van nagedachtenis" door alle leden van de familie en door overige verwanten, vrienden en genodigden.
• Het aanbieden van een zuiver brood (artos) en wijn voor de Goddelijke Liturgie.
• Het aanbieden van kaarsen voor het Heilig Altaar en olie voor de olielampen.
• Het communiceren van de familieleden van de overledene.
"Gedachtenissen" worden niet gevierd:
• Op de Grote Feesten en de feesten van Moeder Gods,
• van Lazaros-zaterdag tot Thomas-zondag,
• op Pinksteren en het feest van de Ontslapen van de Moeder Gods.
Bij voorkeur ook niet op dagen als het Patroonfeest van de Kerk of op Grote Feesten.