huwelijkskroning
(Gr.: stefanoma, Sl.: wentsjanije);
In de Slavische Traditie zegent de priester de bruidegom met een kroon, maar kroont hem met de bruid. De kroon wordt verder door de getuige boven het hoofd gehouden. Daarna zegent hij de bruid met een kroon, maar kroont haar met de bruidegom. De getuige houdt ook haar kroon vast.
Ieder wordt dus koning(in) door de ander. Wie de ander laat vallen verliest het eigen koningschap.
In de Griekse Traditie zegent de priester of de kroongetuige bruidegom en bruid met kransen van kleine witte bloemen en plaatst die op hun hoofden.
Deze kransen zijn verbonden met een lint. Dit lint symboliseert een nieuwe navelstreng die man en vrouw verbindt.
De symboliek van de huwelijkskroning is in alle tradities dezelfde.